RegistrerenInloggenIndexLaatste afbeeldingenZoeken




INBOX // PROFILE



Charactername
Password

You are not logged in or registered.
(LOG IN OR REGISTER)
Welcome friendly guest,

DAWN OF ETERNITY is a semi-realistic rpg about the supernatural caused by the ultimate virus centuries ago.

Are you going to survive this world?


13-12-2015 ~ Het forum is officieel open!
29-11-2015 ~ Het forum is bijna klaar!
the season isseason
Winter




This forum works the best with:
google chrome

but can also be used with the following browsers:
firefoxinternet exploreredgesafari
DAWN OF ETERNITY

Let us work on the start of a new era

Deel
 

 eat the spaghetti to forgetti your regretti

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Mia Cross
━ Solitair ━

Posts : 125
IC : 30

“ Character „
Age: 21
Sex: Female
Breed: Koala bear



eat the spaghetti to forgetti your regretti Empty
BerichtOnderwerp: eat the spaghetti to forgetti your regretti eat the spaghetti to forgetti your regretti Icon_minitimevr dec 18, 2015 9:25 pm

Op haar afgetrapte All-Stars wandelde Mia door de prachtige straten van Aelanair City. Het mocht er dan allemaal heel mooi uitzien, de stad wist wel hoe hij haar eraan moest herinneren dat ze compleet blut was. Toch liep ze graag door de straten met de dure restaurantjes, omdat het altijd zo heerlijk rook daar. Verse pizza's en pasta's, de heerlijke geuren van oregano en dille. Misschien kon ze hier wel ergens aan het werk, dan zou ze eindelijk een inkomen hebben. En misschien mocht ze dan heel soms genieten van wat eten dat ver boven haar loon uitstak. Héél misschien. Ze was eigenlijk nooit naar een fancy restaurant geweest, haar ouders hadden het nooit kunnen betalen. Maar misschien binnenkort... Nee, niemand zou een idioot met blauw haar aannemen. Ze zuchtte terwijl ze voor het raam van de Italiaanse bistro ging staan, starend naar het heerlijk uitziende eten op de borden van de klanten daar. Als ze hard genoeg staarde, kon ze het eten misschien wel proeven. Mia stond praktisch te kwijlen voor het raam, wachtend tot iemand die in de bistro werkte haar weg kwam jagen. Één keer had ze zichzelf verlaagd tot het niveau van stelen, maar daar had ze de volle prijs voor betaald. Een flinke boete, een nacht celstraf en twee hele teleurgestelde ouders. Dat laatste was nog wel het ergst geweest. Sindsdien had ze wel begrepen dat ze zoiets niet weer zou doen. Nou ja, stelen niet. Over diverse andere illegale activiteiten was ze nog onzeker.

Ondertussen ving ze de boze blik van de bediening. Nee, ze stelden het niet zo op prijs als er een blauwharig wijf voor hun restaurant stond te kwijlen, dus gunde Mia het hen ook wel om nu weg te gaan. Met een zucht draaide ze zich van de bistro vandaan en liep beteuterd verder. Damn, ze had honger. Wanhopig voelde ze in het jaszak, waar ze nog een aantal muntjes uit kon vissen, maar veel was het niet. Misschien net genoeg voor een nare maaltijd uit blik, maar dan nog, ze had geen blikopener en amper een keuken. Super dit. Waarschijnlijk stonden er vanavond weer rauwe noedels op haar menu, en ze voelde nu al dat ze ervan moest kokhalzen. Wat ze nu wel niet zou doen voor vers voedsel.

- Ace first, daarna open c:  
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Ace Raiden
━ Solitair ━

Posts : 47
IC : 10

“ Character „
Age: 24 y/o
Sex: Male
Breed: Wolf



eat the spaghetti to forgetti your regretti Empty
BerichtOnderwerp: Re: eat the spaghetti to forgetti your regretti eat the spaghetti to forgetti your regretti Icon_minitimeza dec 19, 2015 5:49 pm




Weekend was zijn schat. Dear weekend, I love you. Ace stak zijn handen in zijn zakken en trok de kap van zijn hoofd af, het regende toch niet meer en hij wou er niet als een of andere junkie uitzien. Hij had nog zo veel te doen, nog zo veel mensen te bellen. Hij wou zijn moeder nog eens bellen. Hij nam zijn mobiel uit zijn zak en wandelde verder door de straten. Hij zocht tussen zijn contacten naar het contact dat "moeder" genoemd was. Met een halve glimlach op zijn niet onknappe gezicht duwde hij op de beltoets, maar dat ging niet. Natuurlijk ging dat niet, zijn moeder was al overleden voor hij een mobiel gehad had, hij had haar nummer niet eens. Dit was een leeg contact, net zoals dat van zijn vader, als stond die er niet in als vader maar als "moordenaar".

De blonde jongen rolde met zijn schouders op ze een beetje losser te krijgen. Hij speelde met het los geld dat in zijn zak zat. Hij had er ook een aansteker tussen zitten en een losse sigaret. Een halve. Hij fronste even verbaasd. Ah, ja, hij had een halve sigaret opgerookt die ochtend en had die toen met veel, veel moeite uitgekregen om te bewaren voor later. Nu was een mooi moment. Ace stak de peuk tussen zijn lippen en haalde de aansteker uit zijn zak om het ding weer aan te steken. De rook prikkelde even in zijn keel en hij moest moeite doen om niet te hoesten. Hoe stom zou dat over komen, hij rookte al acht jaar en plots zou hij gaan hoesten? Nee, beter niet. Hij was professional op het gebied van roken. Hij kon zelfs spreken terwijl hij het ding in zijn mond had zitten. Klasse gewoon. Hij was best wel klasse, met zijn fancy uiterlijk en zijn knappe lach. Ace wandele rustig door de straten met zijn muziek in zijn oren en zijn allermooiste "don't talk to me"-face op. Hij was niet in een slecht humeur, helemaal niet hoor, maar  hij wou gewoon even niet praten. Een plotse figuur viel hem op, een meisje met blauw haar. Blauw. Best uniek. Een grijns brak door op zijn gezicht en hij trok zijn muziek al weer uit zijn oren. Ze stond binnen te kijken in een restaurant, maar plots liep ze verder. Ace fronste en liep haar achterna. Niet stalkerig, maar omdat hij zich afvroeg waarom ze plots weg ging als ze zo verlekkerd naar het eten had staan kijken.
Hij liep nog even achter haar aan tot hij een inhaalbeweging maakte en zijn arm door de hare duwde. Hij haakte haar in principe in. Met een zwiep draaide hij hen honderdtachtig graden om, probeerde hij toch, waardoor ze weer keken in de richting waarvan hij gekomen was. "Had je zin in dat eten?" vroeg hij met een glimlach op zijn gezicht. Hij keek haar even aan. Mooi gezichtje, een klein, klein beetje vreemd misschien. "Ik ben Ace, Ace Raiden, aangenaam. Ik trakteer je op eten in die bistro. Allemaal op mijn kosten." Hij had geen idee waarom hij zo vriendelijk was, want bistro's waren niet altijd goedkoop. Maar iets in hem riep dat hij dit voor dit meisje moest doen. Zijn goed hart?

OOC: Hoop dat je er wat mee kan c:


Terug naar boven Ga naar beneden
 
Mia Cross
━ Solitair ━

Posts : 125
IC : 30

“ Character „
Age: 21
Sex: Female
Breed: Koala bear



eat the spaghetti to forgetti your regretti Empty
BerichtOnderwerp: Re: eat the spaghetti to forgetti your regretti eat the spaghetti to forgetti your regretti Icon_minitimezo dec 20, 2015 10:56 pm

Mia trok haar spijkerjasje wat verder over haar schouders, zodat hij de tattoos op haar bovenarmen verhulde. Niet dat ze er niet mee gezien wilde worden, maar ineens kreeg ze toch een ietwat onbehaaglijk gevoel. Een naar gevoel, alsof ze bekeken werd. En na Aaron maakte dat haar behoorlijk bang. Wat als hij haar gevonden had? Misschien stond hij op dit moment wel naar haar te kijken, zou hij haar naar huis volgen en weer meenemen. Dan was ze weer terug bij af, en ze wilde nooit meer terug naar die godvergeten klootzak. Natuurlijk was het verven van haar haar niet genoeg. Ze zat onder de tattoos die haar identiteit toch meteen lieten zien. De rozen op haar schouder, de tekst op haar arm, hij hoefde er maar één blik op ze te werpen en hij zou weten dat zij het was. Dus zette ze een vlottere pas in en liep weg.

Het was dan ook logisch dat ze zich dood schrok toen iemand zijn arm ineens in de hare haakte en haar zo deed omdraaien. Ergens dacht ze eraan om diegene een klap te verkopen, maar misschien was het wel iemand anders. Haar broer, of haar aardige buurmeisje of zo. Dat zou niet heel aardig zijn. "Had je zin in dat eten?" hoorde ze een onbekende stem vragen. Ze keek naast zich, liep op de automatische piloot met de man mee die haar zojuist om had gedraaid. Ze keek in een lief, knap, jong gezicht. Blond, licht krullend haar, een ietwat speelse grijns rond zijn lippen en een alom jongensachtige uitstraling. Even durfde ze niks uit te brengen, gewoon van de verbazing. Hij stelde zich voor, Ace Raiden, een volledig onbekende naam. En hij wilde haar een diner aanbieden? Waarom? Mia glimlachte even lieflijk, en keek hem aan. Zo was het ook fout gegaan met Aaron: hij had alles gekocht wat haar hartje begeerde, en toen begon hij bijzonder gewelddadig te worden. "Waar heb ik dit aan te danken?" vroeg ze, zeker niet onbeleefd klinkend. Natuurlijk zou ze niet uitvallen naar iemand die zo'n lief aanbod deed, maar ze kon het niet helpen om eraan te twijfelen. Als iets te mooi was om waar te zijn, was het dat meestal ook.  
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Ace Raiden
━ Solitair ━

Posts : 47
IC : 10

“ Character „
Age: 24 y/o
Sex: Male
Breed: Wolf



eat the spaghetti to forgetti your regretti Empty
BerichtOnderwerp: Re: eat the spaghetti to forgetti your regretti eat the spaghetti to forgetti your regretti Icon_minitimedi dec 22, 2015 3:36 pm

×ACE RAIDEN
Hij had zijn arm door die van het meisje met de blauwe haren heen gehaakt, maar niet te vast, niet te dwingend en zeker niet haar verplichtend haar arm zo te houden. Met gemak zou zij haar arm terug kunnen trekken, als ze zou willen, als ze zich niet veilig voelde naast de kerel met het blonde haar en de vriendelijke blik in zijn ogen. Hij had hen beiden omgedraaid, geprobeerd, en zij draaide mee, dus dat was al handig. Geschrokken was ze wel, dat wist hij want dat was duidelijk aan haar gezicht af te lezen. Kort moest hij en om grinniken, zo beangstigend was hij echt niet, maar als je geen kerel in je bijzijn verwachtte, snapte hij wel dat het schrikken was. Hij vroeg haar of ze zin had in het eten dat er geserveerd werd, in de bistro/het restaurant waar hij haar had zien staan. Het meisje keek hem aan, hij kon haar ogen voelen, maar hij bleef zijn vriendelijke glimlach behouden. Niets om niet blij voor te zijn, toch? Ze liepen samen verder, ze had haar arm ook nog niet teruggetrokken, dus nog steeds niets dat een hint gaf naar dat ze hem ongewenst vond in haar nabijheid. Ze zei niets, maar Ace bleef met de grijns op zijn lippen verder wandelen. Hij snelde zich aan haar voor, met voor- en achternaam. Ace Raiden. De middennaam vond hij niet nodig, plus het kwam raar over als je zei ''hallo, ik ben Ace Daniel Raiden, ik draai je om en haak je in, let's go''. Nu zag hij dat het meisje - al kon je haar misschien beter jongedame noemen - een glimlach op haar gezicht kreeg. "Waar heb ik dit aan te danken?" De jongeman haalde een schouder op. Even duwde hij zijn voorlip een beetje naar voren, verder dan zijn voorlip, waardoor hij er half pruilerig uitzag, maar ook dat het leek alsof hij aan het nadenken was. Hoe legde hij uit waarom zonder een onbeleefd of grof woord te zeggen? Zonder haar te beledigen? "Wel, ik zag je aan die bistro staan," begon Ace, "Het leek alsof je zin had in een lekker bord spaghetti of zo, maar in plaats van binnen te gaan, draaide je je om." Hij haalde opnieuw een keer zijn schouders op en lachte kort. "Ik denk niet dat iemand zich om zou draaien als die persoon zo'n zin had in dat eten én het zich kon permitteren om er te gaan zitten." Hij hoopte dat ze het niet slecht op zou vatten, niet als een 'je lijkt me te arm om er te gaan eten' want zo bedoelde hij het verre van. Als hij al gemeen was, was hij duidelijk gemeen en zou hij er geen doekjes om winden. "Plus het lijkt me ook niet goedkoop om daar te gaan eten." Hij zweeg weer even, en keek toen terug naar de blauwharige persoon. "Hey, ik weet dat het raar is als een random kerel je aanspreekt en je verteld dat je op zijn kosten ergens mag eten, maar ik heb de beste bedoelingen. Je hebt mijn naam, je weet hoe ik er uit zie, mocht ik al wat mis doen, heb je me zo aangegeven bij de politie." Dat klonk niet echt overtuigend, vond hij zelf, maar hij was een meester met woorden, behalve (blijkbaar) op dat moment. "En ik vind je haar cool." Hij grijnsde schaapachtig naar haar en haalde zijn vrije hand door zijn eigen haar heen.
BUT THERE'S SHIT THAT I'VE DONE WITH THIS FUCK OF A GUN.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Mia Cross
━ Solitair ━

Posts : 125
IC : 30

“ Character „
Age: 21
Sex: Female
Breed: Koala bear



eat the spaghetti to forgetti your regretti Empty
BerichtOnderwerp: Re: eat the spaghetti to forgetti your regretti eat the spaghetti to forgetti your regretti Icon_minitimewo dec 23, 2015 11:52 pm

Ergens was ze een tikkeltje bang, dit was precies hoe het de vorige keer ook mis ging, maar aan de andere kant vond ze het ook wel weer amuserend. Hij leek zo vriendelijk, zo enthousiast om haar te geven wat ze wilde, maar zo had Aaron in eerste instantie ook geleken. Lief, vriendelijk, beschermend en die constante wil om haar te verwennen, haar alles te geven wat haar hartje begeerde. Al was dit niet hetzelfde: Ace wilde haar gewoonweg een bord spaghetti voorschotelen. Zag ze er zo hongerig uit? Even haalde ze een hand over haar borstkas heen, de ribben voelde je wel, maar ze staken echt niet uit of zo. Ze was nog langer niet ondervoed, althans, dat hoopte ze. De jongen trok een pruillip en vertelde daarna de reden dat hij haar mee had gevraagd naar de bistro, en Mia trok even een wenkbrauw naar hem op. "Iets zegt me dat je niet ieder meisje meeneemt dat als een zielige puppy voor de ramen staat." Ze durfde de zaak nog niet helemaal te vertrouwen. Aaron had haar toch wat voorzichtiger gemaakt, misschien niet iets dat verkeerd was. Maar, shit, ze stierf echt van de honger. Als ze dit af zou slaan, zou het vast maanden duren voordat ze een redelijke maaltijd binnen zou krijgen. Ze had niet eens een normale keuken. Mia trok haar wenkbrauw omhoog toen hij zei dat de bistro niet bepaald goedkoop was. "Precies, maar jij hebt genoeg over voor een vreemde?" De jongen was of behoorlijk wanhopig of had een redelijk diepe broekzak. In gewoonweg gulheid geloofde Mia al lang niet meer. Mia keek hem even plompverloren aan bij het volgende wat hij zei. Dat moest hem óf helemaal ontmaskeren als enge crimineel, of er was echt niets aan de hand zoals hij suggereerde. Maar goed, ze waren in een publiek restaurant, wat kon er misgaan? Ze kon het gevoel niet helpen dat Aaron op ieder moment zou verschijnen. Deze Ace leek wel het soort persoon dat met haar ex om zou gaan. Maar de spaghetti, oh, de spaghetti. Wat had ze een honger... Ze lachte toen hij zei dat hij haar haar leuk vond. "Geverfd om m'n enge ex te ontlopen," zei ze grappend terwijl ze een hand door haar haar haalde. Het was dan wel bedoeld als flauwe grap, het was eigenlijk wel de waarheid. Want wie dacht nou dat zijn zwartharige vriendin rondliep met felblauw haar? Veel te opvallend voor iemand die op de vlucht was, dus zou niemand haar herkennen of zich ook maar afvragen of zij de persoon was van wie ze dachten dat ze was. En het was maar beter zo. Ze zuchtte met een glimlach op haar gezicht. "Oké, ik ga mee," bevestigde ze toen. Hopend dat ze hier geen spijt van zou krijgen. Waarschijnlijk niet, maar je kon beter voorkomen dan genezen, right?     
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Ace Raiden
━ Solitair ━

Posts : 47
IC : 10

“ Character „
Age: 24 y/o
Sex: Male
Breed: Wolf



eat the spaghetti to forgetti your regretti Empty
BerichtOnderwerp: Re: eat the spaghetti to forgetti your regretti eat the spaghetti to forgetti your regretti Icon_minitimedo dec 24, 2015 2:36 pm

×ACE RAIDEN
Ze liepen gewoon verder. Het leek niet alsof ze hem genoeg niet vertrouwde om weg te lopen. Nieuwsgierigheid misschien. Curiosity killed the cat. Maar ze had niets te vrezen van - en voor - hem, hij had het beste voor. De jongeman had even een pruilerige lip getrokken, laar niet voor lang, want hij begon aan zijn uitleg. "Iets zegt me dat je niet ieder meisje meeneemt dat als een zielige puppy voor de ramen staat." Hij grinnikte en knikte overtuigd, instemmend en haar gelijk gevend. Dat was ook zo. Ace zei dat de bistro ook niet bepaald goedkoop was, eigenlijk dom om te zeggen want hij zag dat het meisje een wenkbrauw optrok. "Precies, maar jij hebt genoeg over voor een vreemde?" Hij knikte, geen verdere uitleg gevend. Nee, hij had eigenlijk niet genoeg geld. Hij was aan het sparen en hij kon al zijn geld gebruiken voor een nieuwe auto, maar hij wou haar wel betalen, hij wou dat ze kon eten. Het was zijn goede hart dat riep, al geloofden vele mensen niet meer dat anderen een goed hart konden hebben. Een gezegde schoot door zijn hoofd, ook al was het niet honderd procent toepasselijk; you can lead a horse to water but you can't make it drink. Letterlijk betekende het dat je een paard naar het water kan leiden, maar je het niet kan dwingen te drinken. Maar natuurlijk moest je tussendoor lezen: Je kunt iemand op weg helpen, maar diegene zal zelf ook moeten willen meewerken. Hij wou haar op weg helpen, maar als ze hem niet vertrouwde, dan had het al niet veel zin meer.  "Hey, ik weet dat het raar is als een random kerel je aanspreekt en je verteld dat je op zijn kosten ergens mag eten, maar ik heb de beste bedoelingen. Je hebt mijn naam, je weet hoe ik er uit zie, mocht ik al wat mis doen, heb je me zo aangegeven bij de politie", zei Ace. Goed Ace, sprak hij zichzelf in zijn hoofd toe, nu kom je al helemaal verkeerd over. Hij zag ook dat het een uitdrukking op haar gezicht bracht die hij liever niet gezien had. Dom, dom, dom. Om zichzelf te redden vertelde hij dat hij haar haar cool vond. Ze lachte er om:  "Geverfd om m'n enge ex te ontlopen." De blonde jongen glimlachte naar haar. Bijna sprak hij de woorden uit die hij dacht ("Ex? Waarom je iemand met zo'n liefelijk gezicht je ex maken?") maar omdat hij wist dat dat ook in slechte aarde zou vallen, hield hij wijselijk zijn mond. Een zucht naast zich deed hem weer opzij kijken, naar het - nog steeds naamloze - meisje. "Oké, ik ga mee", sprak ze, en de jongeman grinnikte even. "Mooi!" lachte hij terwijl hij nu uiteindelijk halt hield voor de bistro. Ze had net op het mooie moment beslist. Mama, we all go to hell. I'm writing this letter and wishing you well, Mama, we all go to hell. Als dat het geval was, kon een beetje liefdadigheid en goedbedoelde acties echt geen kwaad. Stop asking me questions, I'd hate to see you cry, Mama, we're all gonna die. Hij hield de deur van de bistro voor haar open en zat nu met het My Chemical Romance nummer in zijn hoofd. Mama. Toepasselijk. Paste ook bij zijn eigen moeder. Mama, we all go to hell, it's really quite pleasant except for the smell. Mama, we all go to hell. De jongeman keek nogmaals naar de dame met de blauwgekleurde haren. "Wat is je naam, als ik vragen mag?" Hij deed zijn jacket uit en legde het over zijn arm heen. Een ober kwam aangelopen - was het dezelfde die door het raam keek toen zij naar binnen keek? - en bleef bij hen tweeën staan. "Ja?" zei hij.
BUT THERE'S SHIT THAT I'VE DONE WITH THIS FUCK OF A GUN.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Mia Cross
━ Solitair ━

Posts : 125
IC : 30

“ Character „
Age: 21
Sex: Female
Breed: Koala bear



eat the spaghetti to forgetti your regretti Empty
BerichtOnderwerp: Re: eat the spaghetti to forgetti your regretti eat the spaghetti to forgetti your regretti Icon_minitimevr dec 25, 2015 11:36 pm

Haar ogen gleden even door de straat. Aelenair City had de kerstmis-vibes al behoorlijk goed te pakken: elke winkel en elke bistro had zijn best gedaan om er zo feestelijk mogelijk uit te zien, en het wierp zijn vruchten ook wel af. Het werd langzaamaan donker en de lichtjes gaven een knus, feestelijk gevoel. Ze werd er ergens helemaal warm en giechelig van, van binnen. Even had ze het gevoel dat er niets mis kon gaan, hoe kon het ook? Alles zag er zo warm en uitnodigend uit. De bistro's verspreidden zo'n heerlijke lucht van vers gemaakt eten en alles leek heel even perfect. Het feit dat ze hier met een leuke jongen was, maakte het alleen nog maar beter. Wow, dit leek de eerste leuke 'date' te zijn die ze in tijden had gehad. Met haar laatste vriend was het op het laatst meer dwang dan romantiek, ze gingen nooit meer uit eten. Het was niet leuk meer, ze was alleen maar bang geweest. De jongen knikte hier en daar op haar vragen en opmerking, zonder weinig uitleg te geven over hoe of wat, maar het maakte Mia niet meer uit. Ze had haar keuze eigenlijk al gemaakt. Ze had honger en zin om iets leuks te doen, met een leuk iemand te praten. Misschien was het een fout, misschien niet, ze zou het later wel zien. Niet elke jongen was zoals Aaron, toch? Ze had zichzelf beloofd dat het hele voorval met haar ex haar niet in de standaard man-hatende vrouw zou veranderen. Daar was ze dan ook veel te optimistisch en naïef voor. Daarbij leek Ace iets jeugdigs te hebben. Hij had een vriendelijk gezicht, wat maakte dat ze hem toch wel vertrouwde. Al nam hij haar zomaar mee naar een bistro zonder haar echt te kennen. Het was misschien een beetje raar, uit eten gaan met een vreemde, maar wat boeide het ook? Ze liepen naar binnen, waarop Ace haar naam vroeg. Oh ja, stom, ze had hem nog helemaal niet gegeven. "Mia. Mia Cross," zei ze toen. Niet haar geboortenaam, maar het werkte. Ze reageerde erop, en dat was genoeg. En daarbij zou niemand haar vinden als ze haar naam veranderd had. Er kwam een ober op hen afgelopen, heel toevallig degene die haar eerder nog had aangestaard. Mia glimlachte even schaapachtig naar de bediening. "Een tafel voor twee, alstublieft," vroeg ze toen, waarop de ober weer knikte en hen naar een knus-uitziend tafeltje bij het raam wees. Mia ging zitten en hing haar spijkerjasje tegen de leuning. Jezus, hoe lang was het wel niet geleden dat ze voor het laatst in een restaurant was geweest? Een echt restaurant, geen Kentucky Fried Chicken of McDonald's of iets dergelijks. Jaren, jaren geleden.     
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Ace Raiden
━ Solitair ━

Posts : 47
IC : 10

“ Character „
Age: 24 y/o
Sex: Male
Breed: Wolf



eat the spaghetti to forgetti your regretti Empty
BerichtOnderwerp: Re: eat the spaghetti to forgetti your regretti eat the spaghetti to forgetti your regretti Icon_minitimedi dec 29, 2015 11:47 pm

×ACE RAIDEN
Ze waren door de straat heen gelopen. Met zijn tweeën. Gezellig. Eigenlijk was het echt nog wel leuk om zo rond te lopen. De jongeman haalde een hand door zijn haar en liep samen met de dame met de blauwe haren verder, naar een bistro. Een restaurant? Een bistro. Ze gingen eten, samen eten. Hij snapte nog steeds niet hoe hij haar had kunnen overtuigen, maar honger en blind vertrouwen deden rare dingen met mensen, ook al twijfelde hij aan dat 'blinde vertrouwen', hij dacht dat het eerder 'honger' was bij deze jongedame.
Als een echte gentleman had hij de deur open gehouden voor het meisje, het meisje waarvan hij nog altijd achter haar naam moest komen. Wel, als hij die niet te weten kwam, stoorde het hem ook niet echt, hoor. Maar zij wist wel al zijn naam. Ach wat. Zodra ze binnen waren, vroeg hij naar de naam van het meisje. Mia Cross kreeg hij als antwoord op zijn vraag. Mooi. Mia was een leuke naam, al deed het hem een beetje al Maria denken. Een ober, iemand van de bediening, een man, was de twee hun richting uit gelopen. "Een tafel voor twee, alstublieft", sprak Mia. De man bracht hen naar een tafeltje, een mooi tafeltje, gezellig en knus. Aan het raam, mooi, dan konden de mensen buiten zien hoe ontzettend lekker het eten was.

Ace sloeg de kaart dicht en keek naar Mia met een brede grijns op zijn gezicht, maar al gauw veranderde het gewoon in zijn lieve lach. "Veel keuze, huh", zei hij al lachend en stak toen zijn hand omhoog. Hij had beslist wat hij wou, en dat zij dat nog niet had. De man, die ober, wandelde na een tijdje weer naar hun tafel toe. Hij bestelde een bord spaghetti en een cola, want cola is toch echt wel voor echte mannen. De blonde jongen leunde achteruit op zijn stoel. De stoelen zaten wel goed, eigenlijk. Mia had d'r jasje er op gehangen toen ze gingen zitten, maar Ace had niet eens een jas aangehad. De ober knikte en keek naar Mia, wachtend op haar bestelling.
"Nu zijn we net, hoe heten die, Lady en de Vagebond?" Hij grinnikte en wreef kort over zijn kin. "Hopelijk gaat het hier zijn geld waard zijn."

OOC: Dit is de lelijkste flutpost die ik ook geschreven heb maar hoop dat je er wat mee bent.
BUT THERE'S SHIT THAT I'VE DONE WITH THIS FUCK OF A GUN.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Mia Cross
━ Solitair ━

Posts : 125
IC : 30

“ Character „
Age: 21
Sex: Female
Breed: Koala bear



eat the spaghetti to forgetti your regretti Empty
BerichtOnderwerp: Re: eat the spaghetti to forgetti your regretti eat the spaghetti to forgetti your regretti Icon_minitimezo jan 03, 2016 12:43 am

Het was vreemd, maar op één of andere manier voelde dit vertrouwd en eng tegelijkertijd. Vertrouwd omdat het overdag was, in een openbare plek en deze jongen had gewoon één van de vriendelijkste koppies die ze ooit gezien had. Aan de andere kant was dit precies hoe het met haar ex was verlopen en ze kon het niet helpen om constant te twijfelen of ze hier wel goed aan deed. Haar andere dilemma was of ze alcohol moest bestellen of niet, want ja, het was veel duurder dan een gewoon drankje, en natuurlijk wilde ze de portemonnee van Ace niet leegroven. Ze wilde gewoon een simpele maaltijd, iets dat haar een beetje op de been kon houden en haar misschien een stukje menselijker deed voelen. Aan de andere kant had ze een opkomende alcoholverslaving die gevoed moest worden van geld dat ze niet had. Ondertussen keek ze wel haar ogen uit naar het mooie plafond, de voorzichtig-uitgekozen schilderijen die puur waren aangeschaft om het Italiaanse ambiance te versterken. De heerlijke geur van Mediterraans eten en de warmte die uit de keuken kwam. Het gezellige geroezemoes op de achtergrond maakte de scène compleet. Als ze nou meer dan één broek had en haar haar de afgelopen week eens had gewassen, had ze zich misschien zowaar een echt persoon gevoeld. Toen de ober de kaart langs bracht, verwijdden haar ogen bij het aanzien van alle gerechten. Het liefst zou ze alles bestellen en laten inpakken voor thuis, maar dat zou nogal moeilijk gaan gezien het feit dat ze geen werkende koelkast of magnetron had. Ze knikte op de opmerking van Ace, en luisterde naar wat hij bestelde. Spaghetti en een cola. Shit, eigenlijk had ze ook wel zin in spaghetti. Maar die lasagne klonk ook echt heel goed. Wat een sociale druk ineens. "Voor mij een lasagne bolognese en een jus d'orange, alstublieft," zei ze glimlachend terwijl ze de menukaart in elkaar vouwde en deze aan de ober gaf. Ze grinnikte op de opmerking van Ace. "Ik denk dan toch dat ik meer de Vagebond ben," gaf ze toe. Ja, de ongewassen zwerfhond, dat klonk wel als haar. Ace gaf aan dat hij hoopte dat het eten het geld waard zou zijn. Op dit moment was zelf een bord kleffe spinazie het geld waard voor Mia, maar zij betaalde natuurlijk ook niet. "Ik denk wel dat we goed zitten," stelde ze hem toen gerust. "Maar goed, vertel me eens wat over jezelf. Waar kom je vandaan?" Natuurlijk was ze nieuwsgierig naar de mysterieuze gast die haar ineens uit eten had genomen, zonder dat ze elkaar echt kenden. Apart was het wel, en ze hield van aparte mensen.
Terug naar boven Ga naar beneden
 



eat the spaghetti to forgetti your regretti Empty
BerichtOnderwerp: Re: eat the spaghetti to forgetti your regretti eat the spaghetti to forgetti your regretti Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 
 

eat the spaghetti to forgetti your regretti

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Dawn of Eternity :: THE WEST :: Western Misarai :: Aelanair City :: Bistro Goldmills-