RegistrerenInloggenIndexLaatste afbeeldingenZoeken




INBOX // PROFILE



Charactername
Password

You are not logged in or registered.
(LOG IN OR REGISTER)
Welcome friendly guest,

DAWN OF ETERNITY is a semi-realistic rpg about the supernatural caused by the ultimate virus centuries ago.

Are you going to survive this world?


13-12-2015 ~ Het forum is officieel open!
29-11-2015 ~ Het forum is bijna klaar!
the season isseason
Winter




This forum works the best with:
google chrome

but can also be used with the following browsers:
firefoxinternet exploreredgesafari
DAWN OF ETERNITY

Let us work on the start of a new era

Deel
 

 Closed - My end of the bargain.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Ludvig Björkman
━ Solitair ━

Posts : 41
IC : 4

“ Character „
Age: 26 Years
Sex: Male
Breed: Honey Badger



Closed - My end of the bargain. Empty
BerichtOnderwerp: Closed - My end of the bargain. Closed - My end of the bargain. Icon_minitimevr dec 18, 2015 11:58 pm



Mensen hielden zich nooit aan deals. Dat was iets wat Ludvig al wel vaker had mogen ondervinden en hij werd er niet bepaald vrolijk van. Vaak wilde het namelijk zeggen dat hij nog meer werk had om zijn deel van de deal te krijgen. Die dag was niet anders geweest en Ludvig was weer eens op pad om zijn eind te krijgen. Of eerder te nemen.
Hij moest bij een boer zijn die een boerderij had ergens tussen de velden rond Misarai. Het was veel open vlakte en als hij niet oppasten zouden ze hem sowieso opmerken. Om beter gecamoufleerd te zijn was hij een tijd geleden als geshifted naar zijn dassen vorm. Laatste keer dat hij een voet op het erf had gezet was hij niet met open armen ontvangen en had hij nog een geweer op hem gericht gekregen. Weg gaan met lege handen was zijn enige optie geweest op dat moment, maar hij was niet van plan geweest om het zo te laten. Ludvig kreeg altijd wat hij wilde.

Eenmaal bij de boerderij aangekomen was hij trager gaan lopen en was hij bijna aan het sluipen naar de schuur achter het huis. Er hing één of ander slot aan, maar zolang het geen cijfercode was kreeg hij het open. Ludvig wist precies waar hij moest zijn, dus eenmaal hij het slot open had zat het moeilijkste er op.
In de schuur zelf ging hij regelrecht naar een kast. De koffer waarvoor dat hij kwam lag vanboven op de kast. Tijd noch zin om terug te shiften had hij niet dus gebruikten hij een andere, kleinere kast die ernaast stond om erbij te geraken. Hij klom op de kleinere kast, maar geraakten nog steeds niet aan de koffer. Even zuchten hij gefrustreerd. Natuurlijk kon het nooit eens makkelijk gaan. Gelukkig voor hem stond een schuur vaak vol rotzooi waar hij gebruik van kon maken. Een keerborstel die er stond nam hij mee op de kleinere kast om die vervolgens tegen de hogere te zetten en zo klom hij verder naar boven. De koffer duwde hij nadien simpelweg van de kast af op de grond voordat hij zelf ook weer naar benden klom. Het enige wat hij dan nog moest doen was zorgen dat hij ongezien weg kon geraken.

Zijn kop moest hij hoog houden om de koffer vast te kunnen houden en ondertussen weg te lopen. Toch kwam het zwarte ding nog steeds op de grond terecht iedere keer dat zijn voorpoten de grond raakten. Als hij niet voorzichtig was zou hij struikelen en daarom nam hij ook de sprongen waarmee hij vooruit ging hoog genoeg. Zo raasde hij met de koffer over het veld van de boer richting de statten van iemand anders. Zodra hij daar zou zijn kon hij in rust terug veranderen en zou de boer nooit weten wie de koffer had gestolen.
Wanneer dat hij bij de stallen was liep hij nog naar de achterkant om daar de koffer los te laten. Ludvig zijn adem was door de inspanningen zwaarder en voor beter adem te halen had hij zijn bek wat open. Lopen met een koffer was zwaarder dan je zou denken, zeker als het gewicht ook zwaar was. Voor dat hij terug zou shiften wilde Ludvig toch weer eerst op zijn positieve komen. Eén poot had hij op de koffer gelegd alsof hij het wilde beschermen zodat het zeker niet uit zijn zicht zou verdwijnen.

& Christie
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Christie Johnston
━ Solitair ━

Posts : 37
IC : 5

“ Character „
Age: 22 y/o
Sex: Female
Breed: Hyena



Closed - My end of the bargain. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Closed - My end of the bargain. Closed - My end of the bargain. Icon_minitimeza dec 19, 2015 10:07 pm

Nog zes dagen en het was volle maan, iets waas haar dierlijke kant duidelijk veel zin in had. Met de dag werd haar innerlijke hyena namelijk actiever, daardoor had Christie soms wel het gevoel dat ze hele marathons achter elkaar kon gaan lopen. Maar ondanks de actieve kant van de hyena was er ook een kant die de controle over haar lichaam probeerde over te nemen. Door de kant die de controle over wilde nemen had ze soms het gevoel dat ze ieder moment op straat zou gaan shiften, iets wat duidelijk geen goed ding was. Niemand van de mensen in Aelanair City zat namelijk te wachten op een hyena die plots voor hun neus verscheen. Toen het actieve gevoel van haar hyena weernorth terug kwam besloot Christie om maar een rustig plekje buiten de stad op te gaan zoeken. Hier zou ze dan in alle rust kunnen transformeren om vervolgens wat stom af te gaan blazen.

Na een heel stuk gerend te hebben kwam Christie uiteindelijk aan bij de rand van de grootte stad. In dit gedeelte waren de wat armere wijken die verder van het centrum af waren verwijderd. En hoe verder je van het centrum kwam, hoe minder mensen er woonde. Haastig keek Christie om zich heen om te kijken of er iemand in de buurt was, je kon het immers nooit helemaal zeker weten. Toen ze geen enkele blik ving met haar bruine ogen van een ander persoon liet ze de hyena de controle over haar  nemen.  Al snel voelde Christie hoe haar haar huid begon te scheuren doordat de botten uit begonnen te rekken. Door de pijn van de botten die steeds langer en dikker werden zakte ze jammerend op de grond. De pijn die ze nu had duurde maar voor heel even maar wel het pijnlijkst van de hele transformatie. Haar handen waarmee ze op de grond steunde om zichzelf niet te laten omvallen door de pijn veranderde langzaam in zwart/grijze pootjes met vlijmscherpe klauwen. Nadat ze alle vier de poten had begon er een lichtgekleurde en pluizige vacht te groeien samen met een klein staartje en twee oortjes op haar hoofd. En daar stond ze uiteindelijk na alle pijn, volledig geshift in haar dierenvorm.Blij dat ze eindelijk zichzelf kon zijn zonder dat andere er raar van opkeken trippelde ze het landschap verder in. Om even wat van alle energie die ze de afgelopen dagen had opgekropt kwijt te raken zette ze het op rennen, op volle snelheid natuurlijk.

Na een poosje gerend te hebben zag Christie in de verte een boerderij liggen. Als ze geluk had liepen er kippen vrij rond op het erf van de boerderij die vanavond zomaar op haar menu konden staan. Voorzichtig met nu wat minder snelheid naderde ze de boerderij om in de verte een klein zwart dier te zien zitten. Sinds wanneer waren kippen zo groot en zwart? Nieuwsgierig naar wat voor dier zich op het erf bevond naderde ze het. Toen ze eenmaal dichtbij genoeg stond zag ze dat het dier helemaal geen kip was, maar iets waarvan ze niet wist wat het was. Wel vond ze dat het dier veel op een das leek, zo een das eetbaar voor haar zijn? Duidelijk niet bang zijn voor het dier dat voor haar stond kwam ze nog dichterbij om haar blik vervolgens af te laten dwalen naar het kleine koffertje dat hij beschermde met één poot. Wat zou erin kunnen zitten? Het niet kunnend laten uit nieuwsgierigheid probeerde Christie het zwartte dier voor haar te laten schrikken met een grom zodat hij het koffertje zou loslaten. Als hij het van de schrik zou loslaten zou ze haar kans nemen om het koffertje van hem af te pakken. Als het dier het koffertje beschermde zou er iets waardevols in moeten zitten, iets wat zij nu ook dolgraag wilde hebben.

-Sorry dat hij zo slecht is, de volgende wordt beter ;3 -hoop ik-
(dierenvorm is klikbaar btw)


Laatst aangepast door Christie Johnston op za dec 19, 2015 11:08 pm; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Ludvig Björkman
━ Solitair ━

Posts : 41
IC : 4

“ Character „
Age: 26 Years
Sex: Male
Breed: Honey Badger



Closed - My end of the bargain. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Closed - My end of the bargain. Closed - My end of the bargain. Icon_minitimeza dec 19, 2015 11:01 pm



Na enkele minuten gewoon te hebben gezeten en rustig te ademen kreeg Ludvig het gevoel dat hij zo meteen weer zou kunnen terug shiften. Het was een zeer pijnlijk proces, zelfs voor hem. De man veranderde wel vaker in zijn dierlijke vorm en had die prima onder controle. Op sommige momenten wat beter dan op andere, maar de meeste die hij tegen kwam hadden zwaardere problemen. Zijn transformaties verliepen vlotter, maar botten die braken en vervormde waren niet aangenaam.
Jammer genoeg voor hem moest het nog even wachten want iemand anders had besloten hem te storen. Ludvig had geen idee wat het beest wilde bereiken door te grommen. Hij had even geschrokken, maar was meteen in de verdediging gegaan. Ho hier had hij zo geen in in. Altijd. Altijd moest er iets gebeuren waardoor het niet gewoon kon gaan volgens plan. Zijn oren had hij plet tegen zijn nek gelegd en ging hij op de koffer staan. Met zijn bek wijd geopend liet hij een dreigend geluid horen. Zijn zwarte kraalogen stond gefocust op het roofdier dat voor hem stond. Het mocht groter zijn dan hem, meer gebouwd om te vechten, Ludvig zou die koffer niet laten gaan. Enkele wonden zou hij er wel voor over hebben. Meer dan enkelen zelfs.
De drang om het beest aan te vallen en zijn tanden in haar keel te zetten was groot, maar hij moest denken aan de koffer. Als het verkeerd ging en hij zijn aanval zou missen dan was hij het ding misschien kwijt. Om te laten merken dat hij van plan was om aan te vallen als het nodig was liet hij zich wat door zijn poten zakken zodat hij dichter bij de grond kwam. Als hij dan genoeg kracht zetten op zijn achterpoten kon hij makkelijk bij de nek aan.
Ludvig was wel verstandig genoeg om te weten dat het dier voor zijn neus eigenlijk een mens moest voorstellen, tenzij dat het een hyena was die vreselijk had verdwaald was. Het zou dus een verder ontwikkeld geheugen hebben en beter over haar acties kunnen nadenken. Daar moest hij zeker rekening mee gaan houden. ‘Ik waarschuw je, ik bijt harder dan je verwacht,’ gromde hij vervolgens tegen haar.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Christie Johnston
━ Solitair ━

Posts : 37
IC : 5

“ Character „
Age: 22 y/o
Sex: Female
Breed: Hyena



Closed - My end of the bargain. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Closed - My end of the bargain. Closed - My end of the bargain. Icon_minitimezo dec 20, 2015 3:37 pm

Met haar bruine ogen keek Christie naar de das voor haar die met een van zijn voorpootjes de koffer die hij bij zich had probeerde te beschermen. Als hij het zo goed probeerde te beschermen tegen andere zat er vast wel iets waardevols in, iets waar Christie ook wel geïnteresseerd in was. In de hoop het beest te laten schrikken zodat hij de koffer geschrokken zou loslaten liet ze een dreigende grom horen. Het beestje schrok maar even van haar grom om zich toen te herstellen en in de verdediging te gaan. Het dier probeerde zich groter te maken dan hij eigenlijk was door op zijn achterpoten op de koffer te gaan staan. Nu was het dus nog moeilijker geworden om de koffer af te pakken, goed gedaan Chris. Om zijn nu wat grotere lengte wat extra effect te geven slaakte het dier een dreigend geluid haar richting op. Wat een lef had het voor zijn lengte zeg. Toen het dier niet veel later door zijn achterpoten zakte om in de aanval te gaan ontblootte Christie haar vlijmscherpe tanden om te laten zien dat zij er ook wel klaar voor was. Als hij het maar waagde om te doen wat ze dacht dat hij van plan was .

‘Ik waarschuw je, ik bijt harder dan je verwacht,’ gromde het dier vervolgens dreigend nadat ze haar tanden had ontbloot. Toen hij tegen haar had gesproken viel alles op zijn plek, het was gewoon een mens die geshift was tot een dier. Nu voelde ze zich echt dom. Als ze beter had nagedacht over de situatie had ze zelf ook wel kunnen bedenken dat het dier eigenlijk gewoon een mens was. "Natuurlijk." lachte ze vervolgens spottend met een typische hyena lach om wat afstand te nemen. Het kon echt niet zo hard bijten als hij beweerde, maar je wist nooit hoe snel het was in het aanvallen. "Maar ik wilde alleen maar weten wat er in die koffer zit, aangezien die echt niet van jou is." vervolgde ze om het kleine dier recht in zijn kraaloogjes aan te kijken. Nu kon ze erachter komen of het iets was wat ze zelf wilde hebben, pas dan zou ze haar slag slaan om het koffertje alsnog af te pakken.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Ludvig Björkman
━ Solitair ━

Posts : 41
IC : 4

“ Character „
Age: 26 Years
Sex: Male
Breed: Honey Badger



Closed - My end of the bargain. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Closed - My end of the bargain. Closed - My end of the bargain. Icon_minitimewo dec 23, 2015 5:51 pm



Ludvig had al officiële een hekel aan de persoon die hem stoorden. In zijn ogen was ze al vervelend geweest, alleen al omdat ze net iets té geïnteresseerd was in de koffer die dat hij bij zich droeg. Dat ze verder maar mooi afstand bewaarde en geen pogingen deed het af te nemen. Erg geamuseerd had Ludvig haar dus niet aangekeken. Je zou zelfs beter kunnen zeggen dat hij haar leek te willen doden door kwaad te kijken, al was dat lichtjes overdreven. Of misschien ook niet, het hing er allemaal van af hoe dat ze besloot om verder te reageren en wat ze verder zou proberen te doen. Als ze hem rustig liet gaan was er niks aan de hand en wilde hij haar nog vergeven.

Er veranderde niks aan Ludvig zijn blik wanneer de ander begon te lachen. Hij wist niet wat er grappig was en eerlijk was eerlijk, hij wilde het ook niet weten. De koffer was het enige voor wat hij was gekomen. Met dezelfde verharde blik bleef hij de vrouwelijke hyena aankijken. Ook wanneer ze beweerde dat de koffer niet van hem was. ‘En wat weet jij ervan?’ gromde hij weer. De koffer was van hem. Dat was een deel van de afspraak. ‘Het was aan mij beloof dus ja het behoord toe aan mij,’ vervolgde hij. Ludvig bleef wel op de koffer staan want hij vertrouwde de situatie niet om eraf te gaan. Wat er ook in zat mocht niet in de handen vallen van de andere, anders moest hij nog meer moeiten doen om het terug te krijgen. Als hij haar dan weer zou vinden mocht ze er zeker van zijn dat het niet haar gelukkigste dag ging worden. ‘Det är mina pengar,’ zei hij vervolgens nog vloeiend in een andere taal. Ze wilde weten wat het was dus kreeg ze haar antwoord. Niemand zei hij hem om in een verstaanbare taal te spreken.
Terug naar boven Ga naar beneden
 



Closed - My end of the bargain. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Closed - My end of the bargain. Closed - My end of the bargain. Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 
 

Closed - My end of the bargain.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Dawn of Eternity :: THE WEST :: Western Misarai :: The Goldhurst Countryside-