Ace liet zijn ogen weer naar de koffiebeker in zijn handen glijden. Ergens, ergens, voelde hij zich schuldig over het feit dat er helemaal geen koffie in zat maar wijn. De wijn proefde niet opperbest door de lichte koffiesmaak die wel nog in de beker hing, maar hey, alles was beter dan niets. Hij kon nu wel voor zichzelf beslissen dat witte wijn en koffie de slechtste combinatie was die je je voor kon stellen. Een geeuw verliet zijn mond, kort nadat hij zijn appartementje verlaten had. Buiten zijn portefeuille, zijn aansteker, zijn sigaretten, zijn wijnkoffiebeker en zijn huis- & autosleutels. De blonde jongen gooide de deur van zijn oude autootje open en nam plaats achter het stuur. Het zou hem verbazen mocht dat ding het nog langer dan drie maanden uithouden, zeker met de hoeveelheid dat hij rond reed. Hij had altijd wel iets te doen. Ace startte de auto (het is wat je starten noemt, de motor sprong pas aan na vier pogingen).
Al zuchtend reed hij de stad uit, hij ging voor een keer ergens anders heen. Waar wist hij nog niet, maar ver weg. Plots remde hij en veroorzaakte daar bijna een botsing mee. Hij stak een hand op om zich te excuseren en reed naar de zijkant van de weg waar hij zijn vier pinkers opzette, voor hoever dat nog ging nu eigenlijk twee van de vier pinkers stuk waren door de leeftijd van de auto. "Aishit", gromde hij terwijl hij merkte dat hij zijn mobiel thuis vergeten was. Dan maar zonder, zonder moest ook kunnen. Hij zou toch geen WiFi hebben waar hij heen wou, want nu had hij een doel, een bestemming: Wildewyn Rivers. Met een argeloos gebaar duwde hij de beker terug in de bekerhouder, want hij had nog een slokje genomen voor hij zijn auto weer naar de weg toe reed.

De jongeman met de blonde haren en de donkerbruine ogen parkeerde zijn auto, nam zijn beker en de spullen die hij nodig had, en sloot de auto toen hij er zo'n vijf meter vandaan gewandeld was. Hij moest nu nog even wandelen naar de rivier, maar dat deerde hem niet veel. Een mooie wandeling, vond hij. Een wandelingetje dat hij met plezier maakte. Hij had toch zijn wijn. Waarom had hij het eigenlijk in een beker gegoten? Omdat hij niet als de 'dronkenlap' over wou komen, omdat het tegenwoordig als slecht beschouwd werd als je met drank over de weg liep. Nu was hij wel niet naar de stad gegaan, zoals hij gepland had, maar dan nog. De rivier begon in zicht te komen, en een grijns verscheen op zijn gezicht. Een beetje rust kon goed doen, hij had nu al veel mensen ontmoet en rust kon hem toch wel goed doen. Met een plof liet de jongeman zich neer vallen op de kant en zette hij zijn beker naast zich neer. Jammer dat hij zijn mobiel niet bij had, bedacht hij zich, nu kon hij gen foto's maken van het uitzicht. Niet dat het zo heel speciaal was, vond Ace.

OOC: Hopelijk ben je er wat mee~