RegistrerenInloggenIndexLaatste afbeeldingenZoeken




INBOX // PROFILE



Charactername
Password

You are not logged in or registered.
(LOG IN OR REGISTER)
Welcome friendly guest,

DAWN OF ETERNITY is a semi-realistic rpg about the supernatural caused by the ultimate virus centuries ago.

Are you going to survive this world?


13-12-2015 ~ Het forum is officieel open!
29-11-2015 ~ Het forum is bijna klaar!
the season isseason
Winter




This forum works the best with:
google chrome

but can also be used with the following browsers:
firefoxinternet exploreredgesafari
DAWN OF ETERNITY

Let us work on the start of a new era

The Story: Dawn of Eternity

THE STORY
UPDATED 11/12/2015 BY KANE GRAYSON



Told by Fred Rivers

Shapeshifters, een mooie term vindt u ook niet? Deze term is al lang onder ons in de vormen van legendes. Legendes zoals weerwolven en vampieren. Niemand had er ooit van gehoord dat het ook daadwerkelijk mogelijk was om van een mens naar dier te veranderen.
Maar laat dit tussen ons zijn, het is toch een idioot gelukt! Zijn naam, een vrij merkwaardige ook nog, allemaal passend in het individu van een compleet gestoorde professor die meer knoeide en dingen per ongeluk kwamen, dan serieus en succes. Alles waar hij werkelijk zijn bloed, zweet en tranen in stak, mislukte altijd faliekant.
Oh, ben ik nu vergeten zijn naam te zeggen? Verdikkeme toch! Zijn naam is Hermann Friedrich Karl-Heinz Ludwig von Fummelnstein. Een hele mond vol hè? Ja dat vond ik ook toen ik deze naam voor het eerst las in de geschiedenisboeken van Misarai. Deze man was behoorlijk gek in zijn hoofd, werkelijk (en misschien ook een compleet volslagen idioot, maar laten we dat maar niet hardop zeggen).

De professor, onze algeliefde Hermann Friedrich Karl-Heinz Ludwig von Fummelnstein (man wat hou ik ervan deze naam te zeggen), woonde op een afgelegen plekje in het - door hem naar het Duitse vernoemde - Beiersche woud, waar hij zichzelf zo vaak kon bewonderen als hij maar wilde. Hermannetje was een echte adonis; gek op zichzelf en vond zichzelf werkelijk de lekkerste man op heel Misarai. Niemand zou hem overtreffen - niemand kon Hermann Friedrich Karl-Heinz Ludwig von Fummelnstein van zijn stuk halen. Maar of hij zichzelf daadwerkelijk een meesterlijke professor mocht noemen?
Daar zetten we een prachtig vraagteken achter. De man was nou niet bepaald van de snuggere soort. Zijn meest ‘geniale’ uitvindingen waren gewoon gecreërd door puur toeval en onze Hermann werd bestempeld als de dorpsgek. Niemand nam hem nog serieus. Elke keer als hij uit winkelen ging werd onze arme Hermann helemaal uitgelachen. Dit had als gevolg dat hij zichzelf ging isoleren. Hij ging de wereld bewijzen dat hij met iets geniaals kon komen waar hij wel bij nadacht! De dorpelingen zouden zijn perfect uitvinding zien en dan wel anders over hem denken!

Maanden verstreken. Hermann leefde op het blikvoer dat hij had ingeslagen de dag voor zijn grote project. Hij was aan zijn uitvinding bezig die de hele mensheid helemaal met stomheid zou slaan. “Eventjes wat von diet blauwe vloeistof dabei.” Begon hij die dag - tijdens een bloedmaan -, samen met allerlei andere, eerder gebrouwen drankjes. Eindelijk, het was bijna zover, hij had nog één ingrediëntenmix nodig. “Oh, wat ben ieck toch vergessen!? Eventjes denken.” Neem me het niet kwalijk dat ik er nog steeds dubbel om lig, hoe zo’n grappig Duits accent onze Hermann heeft, hij is een geweldige gast.
“Ahja! Dat ies waar auch! Ieck muss het rode und grüne serum noch dabei voegen!“ Het ging hem lukken! Maar plots, toen hij het laatste groene buisje wilde toevoegen aan het nieuwe brouwsel, stootte hij perongeluk een proefbuisje om, wat een enorm ontvlambare stof vrij liet. Als gevolg veroorzaakt het een knallende explosie, in combinatie met het gas waar hij mee werkte. Zijn hele huis explodeerde! Arme Hermann! Nu was hij zowel zijn project als zijn huis kwijt! “Oh nein! Mein serum!”
Maar wat hij niet door had, was dat hij gassen aan het verspreiden was met een virus er in verwerkt. Eentje waarmee de mensheid die we vroeger kenden, zou veranderen in wilde beesten. Dus nu weten we wat voor een idioot onze Hermann was (en tevens een grote kluns).

Weken verstreken. De mensen leken geen last te ondervinden van het virus dat zich had verspreidt door de hele lucht. Ze hadden het ingeademd en ook onze Hermann had helemaal niets in de gaten gehad tot de mensen bij het maanlicht van de eerst opvolgende volle maan na het ongeluk, dierlijke kenmerken begonnen te vertonen.
Hermann kreeg een prachtige leeuwenstaart, maar hoe mooi hij deze ook vond; dit was niet de bedoeling geweest van het project waar hij zo hard aan gewerkt had. Zijn experiment had iedereen helemaal moeten veranderen en met name pijnloos, maar hij hoorde ze al van ver. De mensen die blootgesteld werden aan de volle maan leden pijn. “Oh nein! Was hab ieck getan!” Hier moest hij een oplossing voor vinden, want mensen begonnen ook hun menselijkheid te verliezen met elke seconde dat ze in het maanlicht bleven! Dat was nooit zijn bedoeling geweest...

Mensen die al volledig getransformeerd waren naar hun dier begonnen anderen aan te vallen. De mensheid verdween langzaam en werd met uitsterven bedreigd. Hermann Friedrich Karl-Heinz Ludwig von Fummelnstein kreeg de grootste verantwoordelijkheid in zijn hele leven op zich: hij moest en zou de mensen hun menselijkheid teruggeven.
Hij had nog een paar uren te gaan, onze man verloor namelijk ook zijn grip op de menselijkheid. Moedig en vol wilskracht zette hij de laatste hand aan het tegengif en stuurde het de lucht in via, ja je raadt het al, een explosie. Hoe onze (prachtige) held Hermann Friedrich Karl-Heinz Ludwig von Fummelnstein het ervan af bracht? Dat is voor iedereen tot op de dag van vandaag een raadsel. Geruchten doen de ronde dat hij ergens in Misarai, in de bergen, gespot is en door het eten van arsenicum om het leven gekomen is. Hoe dan ook; we hebben aan hem onze gave om te transformeren als een shapeshifter te danken.

©Jenny!