_{Het krakende geluid van vast zittende gewrichten klonk als muziek in de oren van Hailey. Ze had lange tijd stil gezeten in een koffie tentje midden in de stad en was er wel aan toe om haar benen eens flink te strekken. Ze stond op van haar tafeltje en zonder te betalen wandelde ze het zaakje uit. Ze had er wel vaker last van om bepaalde dingen niet te willen betalen, of eerder gezegd niet te kunnen betalen. Ze moest krom liggen om een klein beetje geld bij elkaar te verdienen en soms kon ze zich niet veroorloven om luxe te betalen. Hailey leefde van gebied naar gebied en nu had ze zich midden in de stad geplaatst. Een plaats wat niet echt haar ding was, de natuur was een stuk veiliger en een stuk makkelijk om in te leven.
Ze stak haar handen diep in haar zakken toen ze buiten stond en wandelde stevig door. Ze wandelde rustig door de straten, met haar ogen die alles en iedereen in de gaten hielden. Daar zag ze hem, ze voelde een rilling door haar hele lichaam en stapte stevig door. Ze wilde helemaal niet gezien worden door deze persoon en ze hoopte ook echt dat hij haar niet gezien had. Maar natuurlijk had ze niet zoveel geluk. Ze verstopte haar hoofd verder in haar sjaal en probeerde zo min mogelijk op te vallen. Ze sloeg willekeurige straten af in de hoop de man kwijt te raken. Ze kwam uit bij de rivier, als het moest zou ze hem oversteken. Hailey keek nog eens achterom en natuurlijk volgde die man haar alsof ze nooit een moeilijke route gelopen had. Zonder enige twijfel liep Hailey recht het water in. De kou voelde als mes steken in haar benen, maar ze zetten door. Totdat het water toch wel hoog kwam en ze steeds slechter bij de grond. Ze slikte wat water in per ongeluk en probeerde het er uit te hoesten. De man kwam steeds dichterbij en in paniek zocht Hailey de kant af. In de verte zag ze iemand lopen, met al haar kracht probeerde naar de persoon toe te zwemen, maar ze werd tegen gehouden door de man.
"HELP!" Proestte Hailey het uit en probeerde de man te trappen onder water. "HELP!" Schreeuwde ze nog eens in de hoop dat de persoon haar zou horen. Hailey wist het voor elkaar te krijgen een stukje dichterbij te kunnen zwemmen, maar de man duwde haar onderwater. Ze kreeg geen lucht meer en toen ze boven was hoesten ze water op. Ze spartelde flink tegen en probeerde de man te raken tijdens het spartelen.
"Asjeblieft help!" Probeerde Hailey nog te roepen met schorre stem.}

"Laat me los verdomme!" siste ze kwaad naar de man die haar mee naar buiten probeerde te sleuren. No way dus dat ze ging meewerken met lopen. Met vol gewicht probeerde Christie zich te verzetten tegen de man die haar vast had, wat maar weinig hielp aangezien hij driemaal zo sterk was dan zij. "Ik zei laat me los!" schreeuwde ze nogmaals toen hij haar nog steeds niet had losgelaten. Grommend verzette Christie zich verder tegen de man die haar voor de deur pas los liet en naar buiten toe duwde. Wat een klootzak. Voor de zoveelste keer deze maand was Christie dezelfde bar uit geflikkerd, en dat allemaal door een kleine ruzie tussen haar en een van zijn vaste klanten. Té triest voor woorden was het gewoon. Nog een laatste poging om terug binnen te komen probeerde Christie langs de man heen te snellen, maar hij had het allang door en had met zijn dikke lijf de deur versperd. "Fine, dan kom ik wel nooit meer naar deze vieze verlepte bar waar alle drank toch niet te zuipen is" siste ze kwaad. Met een ruk draaide Christie zich om van de grotere vent voor haar. Ze moest nodig even gaan afkoelen door deze gebeurtenis, de stres en woede werd haar nu even te veel.

Na een poosje stevig door te hebben gelopen kwam Christie uiteindelijk aan bij een riviertje. Gaan zwemmen in het riviertje kon   sowieso geen optie zijn om af te koelen aangezien het water daar veel te koud voor was. Ja natuurlijk had ze vroeger op school geleerd dat water altijd warmer was dan land, maar nog steeds was het niet warm genoeg om erin te kunnen gaan zwemmen. "HELP!"  hoorde ze ineens een stem om hulp schreeuwen. Jep, daar ging haar rust en stilte. "HELP!" schreeuwde dezelfde stem weer na een poosje. Aan de stem te horen was de persoon dichtbij en duidelijk in paniek om iets, maar om wat? "Asjeblieft help!" herhaalde de stem nogmaals waarna er bewegingen te horen waren in het water. Gelijk richtte Christie haar blik op de rivier waarin twee gedaantes te zien waren. Als ze het goed had was het een meid van ongeveer haar leeftijd samen met een man die stukken ouder leek op, op het eerste gezicht dan. "Ze is te jong voor je dus doe geen moeite." grinnikte ze geamuseerd toen ze zag wat de man probeerde te doen met haar. Wat een viespeuken liepen er toch rond op deze wereld. Zonder na te denken en zonder ook maar een klein beetje angst kwam ze dichterbij om aan de rand van het water te gaan staan. Als het meisje maar niet dacht dat zij het koude water in ging springen om de held van de dag te zijn. "Dus laat haar nu maar los hoor." sprak ze nu nog redelijk rustig blijvend. De man had drie seconden van Christie gekregen om het meisje los te laten, anders was ze echt nog lang niet klaar met hem.

_{Hailey spuugde water uit en probeerde de persoon te trappen en te slaan, maar niets leek echt iets te doen. Ze schreeuwde het uit naar de persoon op de kant, maar zelfs die leek weinig er van aan te trekken. Hailey werd nog een keer onderwater geduwd. Ze probeerde iets van lucht in te houden, maar alles wat ze binnen kreeg was water. Ze voelde hoe haar keel werd dicht geknepen door de man en zij probeerde met al haar kracht zijn handen weg te krijgen. Ze werd weer omhoog getrokken, elke keer bleef ze niet lang genoeg onderwater om te stikken. Ook kneep de man niet hard genoeg om haar daadwerkelijk te laten stikken. Ze wilde haar niet dood hebben maar levend! Hailey keek nog eens een hoopvol en zag dat de persoon die ze eerder probeerde te bereiken al een stuk dichterbij was gekomen. Ze kon geen een woord verstaan van wat de persoon zei, maar de man was er niet echt pleased mee. Hailey zag mooi haar kans om hard in de handen te bijten van de man. Ze hoefde niet in dierlijke vorm te zijn om te bijten. De man vervloekte haar en Hailey trapte de man nog eens flink na.
Ze hoesten en proesten en zwom naar de kant waar ze zichzelf aan land trok.
"Godver jij bent ook geen helpende hand zeg." Kuchte ze naar het meisje dat rustig aan de kant had gestaan. Hailey was er nu al verzekerd van dat ze morgen een longontsteking zou hebben met die natte kleren. Alles in haar rugtas was nu natuurlijk ook doorweekt dus droge kleren had ze ook niet meer. Hailey ging op haar knieën zitten en keek achterom naar de man die nog vloekte maar gelukkig wel weer de andere kant op zwom.
"Als ik jou was zou ik een tijdje niet hier langs komen meer. Ze komen altijd terug maar elke keer met meer." Legde Hailey uit terwijl ze op stond.}

Ze had tegen de man gezegd dat hij van het meisje moest afblijven met zijn smerige tengels, iets waarvan hij duidelijk niet blij van was geworden. Met een kwade gezichtsuitdrukking richtte hij nu dan ook zijn blik op haar. Was het nou de bedoeling van hem om haar doodsbang te krijgen zodat ze gillend weg zou rennen ofzo? "Wat?" siste ze uitdagend naar hem toen hij met dezelfde gezichtsuitdrukking bleef kijken. Toen de man geen antwoord terug gaf op haar vraag richtte Christie haar blik weer op het meisje dat nog steeds hulpeloos uit zijn greep probeerde te komen. Wat deed ze toch weer moeilijk zeg. Als ze hem nou even een keiharde trap op zijn gevoelige plek had gegeven was ze allang van hem af geweest en hoefde Christie haar helemaal niet te 'helpen'. Niet veel later hoorde Christie hoe de man erop los barstte en het meisje uit begon te schelden met de ergste woorden die je op dat moment maar kon bedenken. Blijkbaar had het meisje haar kans gegrepen toen ze had gemerkt dat de man was afgeleid door Christie en ontsnapt. Good girl, nu hoefde ze tenminste niet het water in om haar alsnog te redden. Het meisje zwom zelfstandig Christie's richting naar de kant toe. Gelukkig kon ze wel zelfstandig zwemmen en hoefde Christie haar daarbij niet te helpen.  Met een grijns richtte Christie haar blik weer op de man die de andere kant op zwom. Awh wat was dit nou jammer zeg. Had ze hem nu al bang gemaakt?  "Mietje!" riep ze hem nog na in de hoop dat hij erop inging. "Godver jij bent ook geen helpende hand zeg." hoorde ze het meisje tegen haar kuchen nadat ze dat naar de man het geroepen. Christie's glimlach verdween als sneeuw voor de zon toen ze dat had gezegd om nu kwaad haar blik op het meisje te richten.  "Jij bent ook ondankbaar nest zeg." gromde ze kortaf terug. "Als ik jou was zou ik een tijdje niet hier langs komen meer. Ze komen altijd terug maar elke keer met meer." "Denk je nou werkelijk dat ik bang ben?" onderbrak ze haar terwijl ze een wenkbrauw optrok. Waarom werd ze altijd door andere mensen als een zwak persoon gezien? "Zag je niet hoe hij er als een pussy vandoor ging toen ik iets tegen hem zei?" vervolgde ze lachend duidelijk het probleem niet inzien waarom het meisje nou zo bang voor hem was. "Maar waar ken je hem van eigenlijk?" vroeg ze nieuwsgierig. "Want ik denk namelijk niet dat iemand die je niet kent zoveel moeite zou gaan doen om jou." vervolgde ze onbewust iets super gemeens tegen het meisje zeggend.

_{Hailey rolde met haar ogen toen het meisje haar wist te vertellen dat ze een ondankbaar nest was. Mocht ze even klagen? Ze werd minder dan een minuut geleden onderwater gehouden en zij stak geen hand uit, dan alleen een beetje schreeuwen. Gelukkig hielp het wel, de man was even afgeleid waardoor Hailey weg kon komen maar meer was het ook niet. Hailey bleef even rustig aan de aan de kant zitten, kijkend hoe de man als een angst haas er vandoor ging. Watje.
"Dat zeg ik niet, ik zeg alleen dat het slim is om hier even niet te komen. Ze komen zeker terug en als ze dat doen komen ze altijd met meer." Zei Hailey ze keek op naar het meisje en schudden daarna lichtjes haar hoofd. Wat kon zij er van weten, hopelijk was de man allang haar gezicht weer vergeten. Hailey duwde zichzelf overeind en sloeg het zand van haar natte broek.
"Uhu je bent onwijs angst aanjagend." Mompelde Hailey met een klein lachje. En natuurlijk kwam dan altijd de vraag waar Hailey totaal niet op zat te wachten. Waar ken je ze van? Wat willen ze van je? Waarom zitten ze je achterna? Natuurlijk stelde dit meisje dezelfde vraag als al die andere gedaan hadden die Hailey geholpen hadden.
"Het is een lang verhaal." Zei Hailey zachtjes. Ze keek nog een keer naar het lege water en daarna weer naar het meisje. "Ik heb ooit iets gestolen van hun wat ik nog steeds ergens verstopt heb. Ze proberen mij te pakken in de hoop het gestolen item terug te krijgen." Het verhaal was wat kort door de bocht, er zat nog veel meer achter maar dit was de beste manier om het in het kort uit te leggen. Het maakte namelijk niet uit hoe Hailey het ging uitleggen, zij zou toch wel in een kwaad daglicht uit komen.}